I
Ben ai auzit per cals rasos
fe·N Guillems de Clarmon jurar
sos amics e sos compaignos
que sol jageson al colgar:
tot per paor de Mo Marques,
que vai jogan a joc estes
. . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . .
e car no troba autre geing,
vol far dir que de domna·s feing.

II
Ab lui me met el sagramens,
que ges no pot ab mi jazer
Mos Marques, puois nuls garnimens
no m’i porria pro tener;
c’anz me voill gardar del aguait
que·l descausimen sia fait;
c’auzit ai dir que s’i tarda
uns cavalliers que·s agarda,
cui el det armas e garnit,
mas caramen li a servit.

III
Mil bausias e mil enganz,
mil no-fes e mil tracios
n’agra ditas, mortals e granz,
si Na Juziana no fos,
que·m mandet... mas per leis m’o lais;
e, sitot m’es enuois ni fais,
non aus passar son mandamen;
e dera·n be de mon argen
per so qu’ieu li auses comtar
com aucis Ponz del Castelar.